3e Zondag van de Veertigdagentijd
|
|
|
Introitus (Ps. 24, 15-16) |
|
|
|
| Oculi mei semper ad Dominum, quia ipse evellet de laqueo pedes meos: | | Mijn ogen zijn steeds op de Heer gericht: Hij zal mijn voeten uit de strik bevrijden. | |
| respice in me, et miserere mei, quoniam unicus et pauper sum ego. | | Zie naar mij om en wees mij genadig, want eenzaam ben ik en hulpeloos. | |
| | | Tussenzang (Ps. 24. 1, 2): | |
| Ad te Domine levavi animan meam: Deus meus, in te confido, non erubescam. | | Tot U, Heer, heb ik mijn ziel verheven: mijn God op U vertrouw ik, ik zal niet worden beschaamd. | |
|
|
Graduale (Ps. 9, 20.4) |
|
|
|
| Exsurge Domine, non praevaleat homo: iudicentur gentes in conspectu tuo. | | Sta op, Heer, laat de mens niet overwinnen; laat de volkeren geoordeeld worden voor uw aanschijn. | |
| In convertendo inimicum meum retrorsum, infirmabuntur, et peribunt a facie tua. | | Als mijn vijanden terugdeinzen, zullen zij struikelen en omkomen voor uw aangezicht. | |
|
|
Tractus (Ps. 122, 1-3) |
|
|
|
| Ad te levavi oculos meos, qui habitas in caelis. | | Tot U heb ik mijn ogen geheven, die in de hemelen woont. | |
|
|
Tractus (Ps. 122, 1-3) |
|
|
|
| Ecce sicut oculi servorum in manibus dominorum suorum. | | Zie, als de ogen van knechten op de handen van hun meesters. | |
|
|
Tractus (Ps. 122, 1-3) |
|
|
|
| Et sicut oculi ancillae in manibus dominae suae. | | En als de ogen van een dienstmaagd op de handen van haar meesteres. | |
|
|
Tractus (Ps. 122, 1-3) |
|
|
|
| Ita oculi nostri ad Dominum Deum nostrum, donec misereatur nostri. | | Zo zijn onze ogen gericht op de Heer onze God, totdat Hij zich over ons ontfermt. | |
|
|
Tractus (Ps. 122, 1-3) |
|
|
|
| Miserere nobis Domine, miserere nobis. | | Ontferm U over ons, Heer, ontferm U over ons. | |
|
|
Offertorium (Ps. 18, 9-12) |
|
|
|
| Iustitiae Domini rectae, laetificantes corda, et dulciora super mel et favum: nam et servus tuus custodiet ea. | | De geboden van de Heer zijn recht, een vreugde voor het hart, en zoeter dan honing en honingzeem; uw dienaar zal zich dan ook eraan houden. | |
|
|
Communio (Joh. 4, 13-14) |
|
|
|
| Qui biberit aquam, quam ego do, dicit Dominus Samaritanae, fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam. | | Wie van het water drinkt dat Ik u geef, zegt de Heer tot de Samaritaanse, bezit een bron die vloeien blijft tot eeuwig leven. | |
| | | Tussenzang (Is. 12.1): | |
| Confitebor tibi, Domine, quoniam iratus iras mihi, conversus est furor tuus, et consolatus es me. | | Ik loof u, Heer, hoewel u toornig was op mij, heeft uw toorn zich bedaard, en Gij hebt mij getroost. | |
|
|
Communio (Ps. 83, 4-5) |
|
|
|
| Passer invenit sibi domum, et turtur nidum, ubi reponat pullos suos: | | De mus weet een schuilplaats te vinden, de zwaluw een nest voor haar jongen. | |
| altaria tua, Domine virtutum, Rex meus et Deus meus: beati qui habitant in domo tua, in saeculum saeculi laudabunt te. | | Ik mag verblijven bij uw altaar, Heer der hemelmachten, mijn Koning en mijn God. Gelukkig zij die wonen in uw huis, eeuwig zullen zij U prijzen. | |
| | | Tussenzang (Ps. 83.2-3a): | |
| Quam dilecta tabernacula tua, Domine virtutum. Concupiscit et deficit anima mea in atria Domini. | | Hoe verrukkelijk zijn uw woningen, Heer van de hemelse machten. Mijn ziel begeert en verlangt naar de voorhoven van de Heer. | |
|
|